Δευτέρα 14 Μαρτίου 2011

ΔΙΣΤΟΜΟ

Ένα μοναδικό ντοκουμέντο απόπειρας
παραποίησης της Ιστορίας


Η γερμανική λογοκρισία κατά τη διάρκεια της Κατοχής (1941- 44), δεν άφηνε περιθώρια για ουδέτερη έστω στάση απέναντι στον Κατακτητή, από την πλευρά του νόμιμου Τύπου. Από τη στιγμή που κατέλαβαν την Ελλάδα στα τέλη Απριλίου του 1941, οι Γερμανοί υποχρέωσαν, μέσα σε μερικές ημέρες, εφημερίδες που μέχρι τότε τους πολεμούσαν, να δημοσιεύουν άρθρα υπέρ τους. Τις περισσότερες φορές επρόκειτο για μεταφράσεις γερμανών αρθρογράφων ή ανώνυμα άρθρα, ωστόσο υπήρξαν και αρκετά φιλογερμανικά άρθρα που δημοσιεύθηκαν με την υπογραφή ελλήνων αρθρογράφων. Γενικά, η λογοκρισία είχε ως αρχή να απαγορεύει τη δημοσίευση ειδήσεων σχετικών με τα εγκλήματα που διέπρατταν τα στρατεύματα Κατοχής. Εξαιρέσεις αποτελούσαν οι ανακοινώσεις εκτελέσεων, τις οποίες οι αρχές Κατοχής θεωρούσαν νόμιμα αντίποινα. Η εκτέλεση των 200 κομμουνιστών στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής, για παράδειγμα, ανακοινώθηκε στις 30 Απριλίου 1944, σε ένα μικρό πλαίσιο στην Καθημερινή, μια ημέρα νωρίτερα, χωρίς παράθεση των ονομάτων και χωρίς γνωστοποίηση του τόπου και του χρόνου της εκτέλεσης.
Χρειάστηκε να περάσει ένας μήνας από τη σφαγή στο Δίστομο στις 10 Ιουνίου 1944, για να γράψει κάτι σχετικό η Καθημερινή και αυτό στη δεύτερη σελίδα. Σκοπός του δημοσιεύματος, ήταν αφενός να υποβαθμίσει το μέγεθος του εγκλήματος και αφετέρου να επιρρίψει τις όποιες ευθύνες στη δράση της Αντίστασης.

Παραθέτουμε το σχετικό δημοσίευμα της Καθημερινής της 9ης Ιουλίου 1944
(αναπαράγουμε το κείμενο χωρίς τους τόνους της καθαρεύουσας):

Η ΔΗΜΟΚΟΠΙΑ ΠΕΡΙ ΩΜΟΤΗΤΩΝ
ΕΙΣ ΤΟ ΔΙΣΤΟΜΟΝ


Η κομμουνιστική δημοκοπία, η οποία προσπαθεί ανέκαθεν να θορυβήση την κοινήν γνώμην των Αθηνών δια της εφευρέσεως  ψευδών ειδήσεων περί διαπραχθείσων ωμότητων, έθεσε κατά τας τελευταίας ημέρας εις κυκλοφορίαν μίαν νέαν σχετικήν ιστορίαν. Κομμουνισταί δημοκόποι διέδωσαν την φήμην, ότι εις το ειρηνικόν χωρίον Δίστομον (μεταξύ Λεβαδείας και Αραχώβης, επαρχίας Λεβαδείας) πλέον των 1000 ανδρών, γυναικών και παιδιών (!) κατεσφάγησαν με κτηνώδη τρόπο υπό μιας γερμανικής μονάδος. Ακόμη και ο δήμαρχος, ο ιερεύς και ο φαρμακοποιός του χωρίου δήθεν εδολοφονήθησαν ομού με τας οικογενείας των. Οι ελάχιστοι , που διέφυγον την τρομεράν αυτήν σφαγήν μετεφέρθησαν εν ασφάλεια μόνον χάρις εις τον Διεθνή Ερυθρόν Σταυρόν.
Δια κάθε φιλοπάτριδα Έλληνα, που γνωρίζει τας μεθόδους ψεύδους της προπαγάνδας του ΕΑΜ, είναι φανερά η κομμουνιστική προέλευσις και ο σκοπός της διαδόσεως ταύτης. Περί των πραγματικών γεγονότων εις το Δίστομον επληροφορήθημεν εν λεπτομέρεια τα εξής υπό της αρμόδιας αρχής:
Την 10 Ιουνίου 1944 μία γερμανική μονάς ευρισκομένη εν πορεία και μεταβαίνουσα από Λεβαδείας εις Αράχωβαν, εβλήθη έμπροσθεν του χωρίου Διστόμου με όπλα, οπλοπολυβόλα και ολμοβόλα. Η μονάς απώλεσε λόγω της άνανδρου ταύτης επιθέσεως του ΕΑΜ αριθμόν τινά εις νεκρούς και τραυματίας. Εν συνέχεια ανελήφθη ο αγών εναντίον των συμμοριτών οι οποίοι είχον οχυρωθή μέσα εις το Δίστομον, με όλα τα υπάρχοντα μέσα. Κατόπιν της χρησιμοποιήσεως των βαρέων γερμανικών όπλων, εκυριεύθη εξ εφόδου το Δίστομον, η φωλέα αυτή της συμμορίας. Ηριθμήθησαν περί τους 250 νεκροί συμμορίται. Ο θάνατος αριθμού τινός γυναικών και παιδιών υπήρξε αναπόφευκτος κατόπιν της χρησιμοποιήσεως των βαρέων όπλων και κατόπιν ενός τοιούτου κανονιοβολισμού εναντίον ενός χωρίου. Εν συνέχεια εδόθη εντολή όπως πυρποληθή το χωρίον, του οποίου οι κάτοικοι απεδείχθη ότι είχον συνεργασθή με τας συμμορίας.


ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ. ΕΑΝ ΟΙ ΣΥΜΜΟΡΙΤΑΙ ΤΟΥ ΕΑΜ ΔΕΝ ΕΒΑΛΛΟΝ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΚΗΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗΣ ΜΟΝΑΔΟΣ, ΑΥΤΗ ΔΕΝ ΘΑ ΕΚΥΡΙΕΥΕΝ ΕΞ ΕΦΟΔΟΥ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΚΑΤΕΚΑΙΕ ΤΟ ΧΩΡΙΟΝ.
Τα γεγονότα ταύτα παρέχουν εκ νέου την απόδειξιν, ότι εκείνοι που προξενούν καθημερινώς αμέτρητον δυστυχίαν εις τον ειρηνικόν ελληνικόν πλυθησμόν της υπαίθρου είναι οι συμμορίται. Φανερός σκοπός των είναι να ρίψουν την Ελλάδα εις ένα χάος αιμάτων και δακρύων.
Δια τον πληθυσμόν όμως της υπαίθρου τούτο αποτελεί μίαν νέαν προειδοποίησιν, όπως μη συνεργάζεται με τους κομμουνιστάς συμμορίτας. Εξαρτάται αποκλειστικώς από την στάσιν του πληθυσμού αν θα θιγή και αυτός  ή όχι από τα μέτρα τα λαμβανόμενα εναντίον των συμμοριών.
Ο λαός οφείλει ν’απέχη από του να λαμβάνη οιανδήποτε  πολιτικών ή στρατιωτικήν στάσιν. Μόνον κατά τον τρόπον αυτόν θ’ αποσοβηθή η πλήρης κατερείπωσις της χώρας. Διότι εκείνος που θα υποφέρη πάντοτε από κάθε στρατιωτικήν περιπλοκήν των πραγμάτων, θα είναι ο απλούς λαός και μόνον αυτός.
Η τρομερά καταστροφή που υπέστη ο ειρηνικός πληθυσμός εις την περιοχήν της εισβολής της βορείου Γαλλίας, είναι μια προειδοποίησις και δια τους Έλληνας. 47.000 άτομα – άνδρες, γυναίκες και παιδιά – ουδεμίαν έχοντα συμμετοχήν εις τον αγώνα, εφονεύθησαν εκεί κατά τη διεξαγωγή των φοβερών μαχών. Παρόμοια μοίρα θα επεφυλάσσετο και εις την Ελλάδα εις περίπτωσιν αγγλοαμερικανικής εισβολής, την οποίαν επιθυμεί το ΕΑΜ. Και διατί; Διότι μόνον έτσι θα ηδύνατο να επιτύχη τους σκοπούς του, τους υπαγορευθέντας υπό της Μόσχας. ΜΙΑ ΑΓΓΛΟΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ ΕΙΣΒΟΛΗ ΘΑ ΣΥΝΕΠΛΗΡΩΝΕ Ο,ΤΙ ΗΡΧΙΣΕΝ Ο ΕΜΦΥΛΙΟΣ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ: ΤΗΝ ΑΥΤΟΕΞΟΝΤΩΣΙΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΞΟΛΟΘΡΕΥΣΙΝ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ.



Η αλήθεια

Δεν θα μπορούσαμε να δημοσιεύσουμε ένα προπαγανδιστικό κείμενο διαστρέβλωσης της ιστορικής αλήθειας για τη σφαγή στο Δίστομο, χωρίς να αντιπαραθέσουμε τα πραγματικά γεγονότα:


Ιστορικό

Στις 10 Ιουνίου του 1944 ο Fritz Laufenbach, λοχαγός των SS του 2ου λόχου του 1ου τάγματος του 7ου τεθωρακισμένου συντάγματος της αστυνομίας SS, έλαβε διαταγή να μετακινήσει τον λόχο του από την Λειβαδιά προς το Δίστομο ,Στείρι και Κυριάκι με σκοπό τον εντοπισμό ανταρτών στην δυτική πλευρά του Ελικώνα. Σαν δόλωμα οιΓερμανοί είχαν 2 επιταγμένα Ελληνικά φορτηγά γεμάτα με άνδρες των SS μεταμφιεσμένους σε χωρικούς, που προπορεύονταν της κύριας φάλαγγας. Ταυτόχρονα ο 10ος και 11ος λόχος του 3ου τάγματος από την Άμφισσα κατευθυνόταν προς το Δίστομο για να συναντήσουν τον 2ο λόχο. Οι 3 λόχοι συναντήθηκαν χωρίς να έχουν εντοπίσει αντάρτες εκτός από 18 παιδιά που κρύβονταν σε γύρω στάνες. Έξι από τα παιδιά που προσπάθησαν να δραπετεύσουν εκτελέστηκαν. Οι Γερμανοί μπήκαν στο Δίστομο και εκφοβίζοντας τους χωρικούς έμαθαν ότι υπήρχαν αντάρτες στο Στείρι. Ο 2ος λόχος κατευθύνθηκε προς τα εκεί και στην θέση Λιθαράκι ,περιοχή του Στειρίου έπεσε σε ενέδρα των ανταρτών του 11ου λόχου του 3ου τάγματος του 34ου συντάγματος του ΕΛΑΣ. Η μάχη του Στειρίου ήταν σκληρή και κράτησε περίπου μέχρι τις δύο το μεσημέρι αναγκάζοντας τους Γερμανούς σε οπισθοχώρηση . Οι απώλειες των Γερμανών ήταν περίπου 40 νεκροί και των ανταρτών 1.

Η μάχη του Στειρίου


Το πρωί του Σαββάτου της 10ης Ιουνίου του1944 οι δυνάμεις του 11ου Λόχου του ΙΙΙ/34 τάγματος του ΕΛΑΣ  με διοικητή τον λοχαγό Χριστόφορο παίρνοντας εντολή έφυγαν από το Κυριάκι και κατέβηκαν στο Στείρι, περιμένοντας τις επίλεκτες δυνάμεις των Γερμανών που είχαν διαταχθεί από την Λιβαδειά και την Άμφισσα να έλθουν με σκοπό την τρομοκράτηση και εκφοβισμό του πληθυσμού του Διστόμου, αλλά και του Στειρίου και του Κυριακίου . Εκείνη την χρονική περίοδο πολλοί κάτοικοι των χωριών αυτών ήσαν οργανωμένοι στο ΕΑΜ και βοηθούσαν τον ΕΛΑΣ στον αγώνα για την απελευθέρωση της πατρίδας ,ενώ το Γ΄ Ράιχ είχε υποστεί σημαντικές ήττες τόσο στην Ελλάδα αλλά και στην Ευρώπη.
Οι αντάρτες φτάνοντας στο Στείρι επέλεξαν το κατάλληλο σημείο στήνοντας ενέδρα με τρεις διμοιρίες στη θέση Λιθαράκι 1,5 χιλιόμετρο πριν το χωριό περιμένοντας τους Γερμανούς. Οι Γερμανοί φθάνοντας στο Δίστομο και τρομοκρατώντας τους κατοίκους απόσπασαν την πληροφορία ότι υπάρχουν αντάρτες στο Στείρι. Έτσι πριν τις 12:00 το μεσημέρι, 4 γερμανικά και 2 επιταγμένα ελληνικά φορτηγά γεμάτα με άνδρες των SS μεταμφιεσμένους σε χωρικούς για να μην κινήσουν υποψίες , έφυγαν από το Δίστομο με προορισμό το Στείρι με σκοπό να συνεχίσουν και εκεί τα ίδια (βιαιοπραγίες, εκφοβισμό και εκτελέσεις του πληθυσμού).Η μάχη κράτησε περίπου μέχρι τις δύο το μεσημέρι αναγκάζοντας τους Γερμανούς σε οπισθοχώρηση. Οι απώλειες των Γερμανών ήταν περίπου 40 νεκροί άνδρες, μεταξύ αυτών και ένας αξιωματικός που εκτελούσε χρέη μεταφραστή, ο οποίος μεταφέρθηκε τραυματισμένος και πέθανε στο Δίστομο ενώ των Ελλήνων ένας νεκρός.

Η Σφαγή του Διστόμου

Μετά την μάχη οι Γερμανοί μπήκαν στο Δίστομο και σε αντίποινα για τις απώλειές τους άρχισαν την σφαγή όσων κατοίκων έβρισκαν στο χωριό. Η μανία τους ήταν τόσο μεγάλη που δεν ξεχώριζαν από το μακελειό ούτε τα γυναικόπαιδα και τους ηλικιωμένους. Τον ιερέα του χωριού τον αποκεφάλισαν, βρέφη εκτελέστηκαν και γυναίκες βιάστηκαν πριν θανατωθούν. Η σφαγή σταμάτησε μόνο όταν νύχτωσε και αναγκάστηκαν να επιστρέψουν στην Λειβαδιά, αφού πρώτα έκαψαν τα σπίτια του χωριού. Οι εκτελέσεις συνεχίστηκαν και κατά την επιστροφή των Γερμανών στην βάση τους, καθώς σκότωναν όποιον άμαχο έβρισκαν στον δρόμο τους. Οι νεκροί του Δίστομου έφτασαν τους 228, από τους οποίους οι 117 γυναίκες και 111 άντρες, ανάμεσα τους 53 παιδιά κάτω των 16 χρόνων. Η μαρτυρία του απεσταλμένου του Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού, George Wehrly που έφτασε στο Δίστομο μετά από λίγες μέρες κάνει λόγο για 600 νεκρούς στην ευρύτερη περιοχή.
Ένας από τους επικεφαλής που θεωρήθηκε υπεύθυνος για την σφαγή στο Δίστομο, ο Χανς Τσάμπελ (Hans Zampel) μετά το τέλος του πολέμου συνελήφθη στη Γαλλία και εκδόθηκε στην Ελλάδα. Στην πορεία ζητήθηκε η μεταφορά του στην Γερμανία για τις εκεί έρευνες όπου και παρέμεινε.
Ο λοχαγός των SS Φριτς Λάουτενμπαχ (Fritz Lautenbach) είναι ο άνθρωπος που εκτέλεσε την εντολή και συνέταξε την σχετική ψευδή αναφορά. Η αναφορά του Lautenbach, αμφισβητήθηκε άμεσα από τον επίσης αυτόπτη μάρτυρα της μυστικης αστυνομίας, Georg Koch, o οποίος συνόδευε την αποστολή.

(Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια)



Η είδηση της σφαγής του Διστόμου, όπως δημοσιεύθηκε στην παράνομη
αντιστασιακή εφημερίδα "΅Ελεύθερη Ελλάδα" της 25ης Ιουνίου 1944
 

Σχετικοί σύνδεσμοι:




2 σχόλια:

  1. Lucky Club LuckyClub Luckyclub LuckyClub LuckyClub Luckyclub Luckyclub
    Lucky Club LuckyClub LuckyClub LuckyClub Luckyclub luckyclub Luckyclub Luckyclub Luckyclub Luckyclub Luckyclub Luckyclub Luckyclub Luckyclub Luckyclub Luckyclub Luckyclub Luckyclub Luckyclub Luckyclub Luckyclub

    ΑπάντησηΔιαγραφή